رحله الى مركز الارض

قصه عالميه اسمها رحله الى مركز الارض

journey to the center of the earth

ودى قصه خيال علمى
كتبها الكاتب الفرنسى جولز فيرن
وهى عباره عن 10 فصول

انا كنت بدرسها السنه فى 3 اعدادى
وحبيت انزلها على فتكات وهيا قصه اكثر من رائعه فلو لقيت تشجيع منكم هنزلها
لانى بترجمها الايام دى وعلى ما اكتبها هتاخد وقت ومجهود كبير
وهنزلكم الشخصيات واهم الاماكن فى المشاركه اللى جايه

الشخصيات

اكسيل شاب بيعيش مع عمه البروفيسور ليدن بروك فى مدينه هامبرج وهو اللى بيحكى القصه
ليدن بروك عالم وجيلوجى شهير
مارثا طباخه ليدن بروك

هانز مرشد من ايسلندا

ولسه فى شخصيات تانيه هنتعرف عليها اثناء القصه

الفصل الاول

سر غامض عن المخطوطة الجلديه


فى مساء يوم الحد من شهر مايو 1863
رجع عمى ليدن بروك البيت بدرى وكان منفعل
انا وعمى عايشين فى بيت فى هامبرج
مارثا الطباخه بتاعتنا كانت قلقانه جدا لان البروفيسور رجع البيت بدرى والغدا لسه ماجهزش
انا قلت لمارثا تهدى فرجعت الى المطبخ
طلعت الدور العلوى ولكن سمعت عمى بينادينى علشان اروحله
نزلت وروحتله ودخلت القوضه بتاعته وكان عمى قاعد على مكتبه وكان بيبص فى كتاب قديم وقالى بص فى الكتاب دة رائع جدا لانه من اكتر من 60 سنه
وسالت عمى الكتاب دة عن ايه؟؟
ولكنه مردش وقعد يفتح ويقفل فى الكتاب
فكررت سؤالى تانى فقالى عمى انه ترجمه لاحد الكتب اليسلنديه الشهيرة وكتبه المؤلف الشهير سنورى ستارلسون فى القرن ال12 وفجاه صرخ عمى وقال ايه دة؟؟
وقعت من الكتاب مخوطه جلديه كان مكتوب عليها كلام غريب ومش مفهوم
اخدها عمى من على الارض وبدا يبص فيها باستغراب
وقال بص يا اكسيل دى مكتوبه بالرونيه
فانا سالت عمى ايه هيا الرونيه؟؟؟
قالى الرونيه دى الحروف الايسلنديه القديمه
وبعدين قال بالرغم من انى عارف الرونيه الا انى مش قادر افهمها
بدا عمى يكلم نفسه انا تعودت على كده لان عمى طباعه غريبه شويه
عمى مدرس فى جامعه هامبرج ويعطى بها محاضرات
هو جيلوجى شهير جدا ويعرف معلومات اكثر من اى عالم اخر
علشان كده العلماء من كل انحاء العالم بيجوا علشان يتعلموا منه
وانا كمان بتعلم منه وبساعده فى شغله
انا عشت مع عمى بعد ما والديا ماتوا
انا فخور بانى مساعد لعالم شهير زيه

بدا عمى يمشى فى الغرفه رايح جاى ويبص بشده فى المخطوطه (مبحلق فيها) وحيران جدا

وغالبا لما بيبقى حيران بيبقى متعصب

فتحت مارثا الباب وقالت الاكل جاهز يا بروفيسور

وبعدين قفلت الباب وخرجت

انا رحت ورا مارثا لانى وقعدت على الترابيزة لانى كنت جعان جدا

مارثا بتطبخ حلو اوى

بمجرد ما خلصت اكل عمى نده عليا مرة تانيه

فقمت ودخلتله لقيته قاعد على المكتب وبيبص فى المخطوطه الجلديه

وقال الكتابه دى رونيه ولكنى مش قادر افهمها لان الحروف مختلطه وكمان هيا مكتوبه بشفرة سريه وقال فجاة ايه دة فى حاجه غلط

المخطوطه الجلديه والكتاب مش مكتوبين بنفس خط اليد

الكتابه على المخطوطه احدث من الكتابه على الكتابه

انا اعتقد انها مكتوبه بخط ايد صاحب الكتاب

استمر عمى يبحلق فى المخطوطه وبدا يستخدم العدسه المكبرة علشان الحروف تكبر وبص فيها مرة تانيه وبدا يشير لمجموعه من الحروف ثم قال فى دهشه "ارنى سكنيسيوم!!!!!!!!"

ايه ده انه عالم شهير جدا من علماء القرن ال 16 اكتشف اكتشافات عظيمه جدا لابد انه صاحب الكتاب دة

سالت عمى هوا ليه عايز يخفى الاكتشاف بتاعه ؟؟؟

ليه عايز يحتفظ به سرا؟؟

قالى عمى مش عارف يا اكسيل

بس انا مش هاكل ولا هنام الا لما اعرف سر المخطوطه دى خمن عمى ان الرساله دى ممكن تكون مكتوبه بالاتينيه وليست بالرونيه

لان معظم علماء القرن ال16 كانوا بيكتبوا اكتشافاتهم بالاتينيه

حاول عمى قراءه الحروف من اعلى لاسفل ومن اسفل لاعلى ولكنه معملش اى جديد

وقال لا مش كده وضرب المكتب بايده

ورزع الباب وخرج

ووقفت انا ومارثا ورا الشباك علشان نشوفه

وقالت مارثا بحزن

"هوا خرج من غير اكل وهيموت من الجوع"

لما مشت مارثا اخدت المخطوطه وبدات ابص فيها وحاولت انى ارتب الحروف فتكونت كلمات لاتينيه ولكنى مكنتش قادر افهمها

حاولت اجمع كل مجموعه من الكلمات مع بعضها ولكنى مافهمتش فيها حاجه

من كتر المحاولات بدات احس انى حران ومش قادر اتنفس

فاخدت المخطوطه وبدات اهوى بيها

ولما كنت قاعد قدام الشباك بصيت على ضهر المخطوطه وبعدين وشها لقيت بعض الكلمات الاتينيه اللى انا عارفه زى "فوهة" "الارض" وكنت سعيد جدا لانى عرفت ازاى افك الشفرة السريه

بدات اهدا وحطيت المخطوطه مرة تانيه قدام الشباك وبدات اقرا اللى فيها وقدرت انى افهمها كلها

بعد لحظات قليله قعدت فى مكانى وماتحركتش

كنت خايف جدا من اللى قراته وبدات اكلم نفسى

هوا اللى قراته دة بجد ؟؟

دة حصل بجد قبل كدة؟؟

فى شخص عنده الشجاعه الكافيه انه يعمل كده؟؟؟

مش لازم عمى يعرف اللى فى المخطوطه دى دة لو عرف ايه اللى فيها هيعمله بنفسه واكيد هياخدنى معاه

ومش هنرجع هامبرج تانى لازم امنعه من انه يقراها لازم احرقها

ولما جيت احرقها لفيت عمى قدامى فحطيتها بسرعه على المكتب وعمى ما اخدش باله لانه كان بيفكر فيها

قعد عمى يبص فى المخطوطة طول الليل وانا دخلت نمت

لما صحيت الصبح لقيت عمى بيبص فى المخطوطه وكان وشه باين عليه النعب وعنيه كانت حمرا وانا كنت زعلان وحزين اوى علشانه

لانى عارف سر المخطوطة ومش قادر اقوله على اللى فيها لانه هيعمل زى اللى فى المخطوطة ودى حاجه صعبه وخطيرة جدا

تفتكروا اكسيل هيقول لعمه؟؟؟
وياترى الرساله فيها ايه؟؟؟

استنونى فى البارت الجاى يا قمرات وانتوا تعرفوا

باقى الفصل التانى


عدى النهار من غير غدا ولا فطار
وانا كنت جعان اوى
وبدات افكر فى الرساله وانى اقول لعمى انا بايدى انى امنعه ولكن بتعذب لما بشوفه فى حالته دى
الساعه 2 الظهر لقيت عمى بيلبس القبعه بتاعته وهيخرج فقررت انى لازم اقوله
فسالته انتى عرفت سر المخطوطة؟؟
ولكنه مردش عليا وهز راسه(بيقول لا يعنى) ولكنى فهمت اجابته واديتله الكلام اللى انا فهمته من المخطوطة
"ادخل من الفتحه الرئيسيه لجبل سنفلز اللى بتتعامد عليها ظل جبل سكارترز قبل نهايه يونيه
هتلاقى مركز الارض
انا عملت كده ارنى ساكنيسيوم"

لما قرا عمى الكلمات دى صرخ من الفرحه وقعد يتنطط ويرمى الكتب اللى حواليه فى كل مكان
وبعد دقايق سالنى عن الوقت فقلتله ان الساعه 3 وقالى بجد!!!!
احنا لازم نتغدى دلوقتى علشان نجهز ادواتنا فقلتله باستغراب نعمل ايه!!!
قالى بعد الغدا هنجهز ادواتنا حاولت اتكلم مع عمى عن مخاطر الرحله دى ولكنه ماهتمش لكلامى وراح علشان ياكل
اتغدينا مع بعض وبعدين دخل عمى المكتب بتاعه ونده عليا وقالى
"انت شاب ماهر يا اكسيل وساعدتنى كتير وانا مش هنسالك مساعدتك ليا"
وقالى هات الاطلس من على الرف يا اكسيل علشان اوريك الاماكن اللى ارنى اتكلم عليها
فى خريطه ايسلند وشفت جبل سنفلز وارتفاعه حوالى 2000 متر والجبل دة كان بركان
فقلت لعمى احنا مش ممكنن نوصل لمركز الارض عن طريق بركان لاننا هنموت من الحرارة
فابتسم عمى وقال لمكن سنفلز بركان خامد وما ثارش من سنه 1229 وهوا بارد دلوقتى
فقلت لعمى ان الناس كلها بتقول ان مركز الارض سخن جدا ومش ممكن ان حد يروح هناك ويرجع حى
ابتسم عمى وقال دة مستحيل
هوا مش احنا علماء؟؟ يبقى لازم نجرب كل حاجه بنفسنا احنا هنسافر ونسيب ايسلندا بعد بكرة

الفصل التالت
بداية الرحله

فى اليوم التانى جهزنا لرحلتنا البنادق والادوات والات العلميه وحطيناها فى الصناديق
كانت مارثا بتشوف البروفيسور وهو نشيط وكانت بتساله "هوا انت فعلا هتسافر؟؟طب هتسافر فين؟؟؟"
قالها عمى "اه انا هسافر وهسافر لمركز الارض "
فى المساء بدات رحلتنا اخدنا ادواتنا وركبنا غواصه لكوبنهاجن عاصمه الدنمارك قابلنا هناك عالم دنماركى اعطانا خطابات تعارف لكثر الرجال اهميه فى ايسلند وابحرنا من كوبنهاجن لشمال ايسلندا
كانت المواج عاليه اوى واصيب عمى بدوار البحر طول الرحله البحريه ولكن لما وصلنا لرججافيك عاصمه ايسلندا كان عمى فرحان اوى
وقالى ان اكثر جزء ممتع فى ايسلندا هوا تحت الارض وبدانا رحلتنا فى بيت دكتور فريدركسون كان عمى معاه خطاب نعارف ليه وقال لدكتور فريدركسون ان بيستمتع جدا باكتشاف جيلوجيا ايسلندا فقاله دكتور فريدركسون "ايسلندا بها العديد من البراكين اللى ماحدش اكتشفها لحد دلوقتى زى جبل اسمه سنفلز وهوا فيه قمه مهمه جدا لكن لحد دلوقتى محدش اكتشفها"
قاله عمى "بجد؟!" وحاول يظهر انه مش عارف عن سنفلز حاجه وسال دكتور فريد ركسون "ياترى هوا خامد ولا نشط؟"فرد عليه دكتور فريد ركسون"اه فعلا دة هوا لم يثور من 600 سنه"
فقاله عمى"من المحتمل انى احاول اكتشاف سيفل .......فسلز .......... هوا اسمه ايه؟؟"
فرد دكتور فريدركسون"سنفلز"

كان دكتور فريد ركسون خدوم جدا لانه عرفنا على مرشد اسمه هانز علشان يوصلنا لجبل سنفلز
انا حبيته جدا هوا تخين وطويل وبيمشى بطيئ ومش بيتكلم كتير عمى كمان كان بيحبه
ودعنا دكتور فريدركسون وتمنى لينا حظ سعيد هانز وصلنا لخارج رججافيك ووصلنا لبلد ريفى ومشينا فى طريق طويل البلد الريفيه كانت كئيبه ماكانش فيها نباتات ولا حيوانات الاعشاب كان لونها اصفر وكان فى صخور فى كل مكان وكان فى بيت صغير كمان
احيانا كنا بنمشى واوقات تانيه كنا بنستنى علشان حركات المد والجزر
وكان التاخير دة مضايق عمى جدا لانه مش كان عايز يضيع اى وقت خالص من الرحله
باليل بيتنا فى البيت الصغير الايسلنديون كانوا دايما فرحانين لما يشوفونا وادولنا اكل وشرب ورفضوا ياخدوا فلوس مقابل الكل
واحنا مسافرين عدينا على بلد غريبه ومشينا على طبقات من الحمم البركانيه وكان فى صخور حاده جدا علشان كده رجلينا اتعورت وكانت الصخور البركانيه اشكالها غريبه جدا وفى طريقنا ماكانش فى نباتات ولا زهور
ماكانش فى اى حاجه غير الصخور بدات اتعب انا وهانز لكن عمى ماتعبش وكان ماشى بسرعه جدا
لما انا كنت ماشى كنت بفكر فى الرحله وبدات اتكلم مع نفسى
"احنا هننزل من فتحه. سنفلز دة بركان .صحيح هو ما ثارش من عام 1229 وعمى بيقول انه بركان خامد
ولكن من المحتمل انه مايكونش خامد وانه هادى شويه
طب ياترى ايه اللى هيحصل لو ثار البركان؟؟
ايه اللى هيجرالنا؟؟
بعد 3 ايام وصلنا لسنفلز بدات اتكلم مع عمى عن مخاوفى عن الرحله وهوقالى ان سنفلز مش ممكن انه يثور وحاول يثبتلى ده علميا ولكن ماقدرتش افهمه لكن انا كنت قلقان جدا وحلمت "................."


ياترى حلم بايه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

نهاية الفصل التالت
حلمت انى داخل بركان وكان فى انفجار وان انا كنت طالع من البركان زى الصاروخ بدانا نطلع سنفلز طول اليوم التانى
بدانا نطلع لاعلى ولاعلى وكان التنفس صعب كل مانطلع بسبب قله الهواء
بدا عمى يتعب
الساعه 11 باليل وصلنا لقمه الجبل وعسكرنا على حافه الجبل كنا على ارتفاع حوالى 1500 متر عن سطح البحر
لما صحينا فى اليوم التالى كان الجو برد ولكن كان نقى وصافى كنا بنشوف ايسلندا وكاننا بنشوف خريطه وقدرنا اننا نشوف جزء من جرينلند
عمى ماكانش عنده وقت يتفرج على المنظر الرائع دة كنا على قمه سنفلز وكان هناك قمتين تانين عمى سال هانز الايسلنديون بيقولوا ايه على القمه دى؟؟
قال هانز بيقولوا عليها سكارترز
عمى كان مستغرب وقال يلا هننزل من الفتحه دى
الفتحه دى كانت شبه الايس كريم كان عرضها اكبر من كيلو متر وعمقها اكثر من 600 متر
بدانا نستخدم الاحبال علشان ننزل
وفى المساء كنا فى قاع الفتحه ولقينا 3 فتحات فرعيين كل فتحه فيهم عرضهاحولى 30 متر بدانا نستكشف ال 3 فتحات وفجاة صرخ عمى وقال بص يا اكسيل وشاور على صخرة صغيرة كان مكتوب عليها حروف اسم "ارنى ساكنيسيوم"
وقالى شفت يا اكسيل صدقتنى دلوقتى
دلوقتى لازم نعرف احنا هننزل من اى فتحه من دول
وكان عمى متضايق وقلقان علشان النهارده كان 25 يونيه ولو فضل الحال على كده مش هيلاقوا الضوء اللى هيعرفهم الفتحه

الفصل الرابع
النزول من الفتحه



عمى كان غضبان جدا بسبب التاخير ولكن ماكانش بايده حاجه يعملها
غطى السحاب الشمس لمده 3 ايام واخيرا يوم 28 يونيه بدات الشمس تطلع
وفى النهار تعامد ظل سكارتريز على الفتحه اللى فى النص
وقال عمى يلا دلوقتى بدات رحلتنا
استعدينا للنزول هانز وضع الادوات بتاعتنا فى شنطه وربطها بحبل طويل ورماها فى الفتحه وطى عمى علشان يشوف الادوات وهيا بتقع
وقال يلا دلوقتى جه دورنا وربطنا حبل طويل فى حافه الفتحه وبدانا ننزل بالراحه هانز نزل الاول وبعدين عمى واخيرا انا حوائط الفتحه كانت خشنه جدا وكان فى صخور حاده طالعه من الحيطه زى البروز كده احنا استخدمناها علشان ننزل عليها واحنا نزلين ماكناش بنتكلم مع بعض الصوت الوحيد اللى كنا بنسمعه هوا صوت الصخور وهيا بتقع بعد 3 ساعات من النزول ماكنتش شايف اى حاجه ولا حتى قاع الفتحه ولكن لاحظت ان الفتحه بتتديق كل ما ننزل لتحت وكمان بتبقى ضلمه ولكن برده فضلنا نازلين
فى نص الليل تقريبا بدانا نوصل لقاع الفتحه كنا مرهقين جدا وماكنش عندنا اى قوة كان لازم ناكل اى حاجه انا كنت عايز انام ولكن عمى كان فرحان جدا وقالى
اكسيل حبيبى انا وانا نازل من الفتحه اكتشفت حاجه اكدتلى انى صح وكل العلماء غلط .......
ياترى اكتشف ايه؟؟؟؟؟؟؟؟
لو عايزين تعرفوا استنونى فى باقى الفصل الرابع

فى نهايه الجزء اللى فات عرفنا ان البروفيسور اكتشف حاجه وهيا

مركز الارض لا يمكن ان يكون ساخن وكل العلماء اللى بيعتقدوا انه سخن غلطانين انا كنت مرهق جدا ومكنتش قادر اتناقش معاه وقولتله ماشى يا عمو دلوقتى هنشوف
وبعدين فردت جسمى على الارض ونمت
فى اليوم التانى صحينا بسبب شعاع ضوء الشعاع دة كان من الحمم البركانيه اللى كانت بتلمع زى المجوهرات
وقالى عمى ايه يا اكسيل عمرك نمت نوم هادى زى كده فى هامبرج؟؟؟
وفطرنا علشان نكمل رحلتنا دخلنا ممر صغيربس قبل ما ندخل بصيت للسما للمرة الاخيره
لما سنفلز ثار عام 1229 الحمم البركانيه بقت موجودة فى كل مكان فى الممر ودلوقتى هيا بقت متجمده وكونت اشكال غريبه واحنا ماشين فيها كاننا ماشين فى صندوق من الجواهر انا لما شفتها قلت انها رائعه الجمال عمى سالنى هوا انت بدات تستمتع بالرحله ؟؟ دةانت لسه هتشوف حاجاتاجمل من كدة بكتييير
بدات الدنيا تضلم ولكن عمى اشترى كشاف كبير قوى علشان ننور بيه فى الضلمه
واحنا ماشيين فى حاجه كده زى الكهف ولكن كان فيه هوا كتير
فى الحقيقه انا حسيت انه فيه رياح ولكن ياترى هتكون جايه منين؟؟؟؟
انا كنت جعان ومرهق جدا علشان كده ماشغلتش بالى
ولكن برده كان فى حاجه تانيه قالقانى

يا ترى ايه هيا الحاجه دى؟؟؟؟؟؟؟
يتبع

انا كنت قلقان بسبب اننا استخدمنا نص الميه بتاعتنا تقريبا عمى توقع اننا ممكن نلاقى ينابيع ميه جوفيه ولكن انا قلتله ان دة احتمال ضعيف وقلتله انى قلقان جدا بسبب الميه لانها هتكفينا لمده خمس ايام بس عمى قالى اننا ممكن نلاقى ميه ورا الحوائط البركانيه انا ماكنتش مصدقبس فضلت سا كت وماقلتش حاجه بدانا رحلتنا مرة تانيه فى اليوم التالى
فى النها كنا وصلنا لاخر الممر وكان مقسوم لممرين فرعين واحد يتجه الى الشرق والاخر يتجه الى الغرب ولكن علينا ندخل اى واحد؟؟
عمى ما ترددش وشاور على الممر الشرقى وهانز مشى وراه وانا كمان وراهم ولما كنا ماشين بصيت على الحمم البركانيه وتخليت الممر الضيق دة لحظه الانفجار وتمنيت ان دة مايحصلش واحنا فى الممر